Sinds 1994 schrijft Rik Riezebos boeken, artikelen en blogs over brand, design en reputation management. Zijn blogs zijn hieronder terug te vinden en onder de verschillende content-onderdelen op deze website.
In de zomer van 2021 bracht Rik Riezebos zijn vakantie in Italië door. Voor hem was dit een uitgesproken gelegenheid om wel een heel bijzondere autofabriek te bezoeken. Namelijk die van Carrosserie Caselani in Sospiro – Cremona. Een fabriekje dat het oude DNA van het merk Citroën nieuw leven inblaast. Benieuwd hoe deze retro-strategie voor Citroën eruitziet? Lees dan vooral verder!
Eind maart 2019 introduceerde Friesland Campina een nieuwe extensie onder het merk Optimel. Het gaat hier om drie smaken salades die je op toast, brood e.d. kunt smeren: paprika/komkommer, gele curry en sellerie/appel/krent. Volgens de brand manager van Optimel vliegen de saladekuipjes de winkel uit. Maar hoeveel zegt dit over het uiteindelijke succes? Wetenschappelijk onderzoek heeft ons geleerd dat er drie criteria zijn waarmee je het succes van een merkextensie kunt inschatten.
Rik Riezebos heeft zich er altijd over verwonderd dat brand en reputatiemanagement twee verschillende vakgebieden zijn. Beide vakgebieden kennen weliswaar hun eigen ontstaansgeschiedenis maar delen veel modellen, theorieën en werkwijzen. Toch kennen ze nog steeds hun eigen plek in de organisatie en zelfs lijken beide typen managers ‘andersoortige mensen’ te zijn. Ondanks de verschillen pleit hij ervoor het onderscheid tussen beide vakgebieden op te heffen. Aan de hand van de hoed van Pharrell Williams legt jij je uit waarom.
In elk boek over brand management staan drie structuurmodellen om je merkenportfolio in te richten: (1) monolithisch/branded house, (2) multilithisch/house of brands en (3) dualithisch/endorsed. Dat geeft de indruk dat je als brand manager de vrije keuze hebt om je merkstructuur vorm te geven. Niets is echter minder waar! Het strategisch kader van een bedrijf bepaalt namelijk in sterke mate wat het speelveld van je merk is. In deze blog laat Rik Riezebos zien hoe je hiermee in je merkplannen kunt omgaan.
Regelmatig geef ik een college over brand stretching. Daarbij haal ik steevast onderzoek aan over sequels van films. Vervolgfilms zijn namelijk te beschouwen als merkextensies. Een klassiek voorbeeld is de film ‘Back to the Future’ uit 1985, waarvan in 1989 en in 1990 een vervolgfilm verscheen. Maar ook James Bond (25 films), Halloween (10 films) en Mission Impossible (3 films) zijn te beschouwen als wat ze in de filmwereld ‘franchises’ noemen. Maar wat zou brand stretching nu kunnen beteken voor de film Ocean’s 8? Is het wel of niet slim om zo’n film als sequel uit te brengen?
Retailbureau Crossmarks uit Den Bosch organiseerde in het najaar van 2017 de tweede editie van de ‘Future of Retail’, een retail-studiereis naar New York City. Veel retailers investeren daar volop in vernieuwende winkelconcepten en technologische innovaties. De tweede editie van deze reis vond plaats van 25 oktober tot en met 28 oktober 2017 en er namen twaalf mensen aan deel. Ik was één van de deelnemers en ik deel in deze blog mijn ervaringen en bevindingen met je.
In een eerdere blog pleitte Rik Riezebos ervoor om bij internal branding de focus van medewerkers naar managers te verleggen. In deze blog gaat hij nog een stap verder. Alles in en rond het werk oefent immers invloed uit op de betrokkenheid van medewerkers. In het Enfuse-model heeft hij dit samengevat met zes factoren. Als je echt de stap wilt zetten om de betrokkenheid van medewerkers te vergroten, helpt dit model je verder!
Bij internal branding trajecten worden er gewoonlijk allerlei activiteiten voor medewerkers georganiseerd. Denk aan merk-bewustzijn-sessies, discussierondes en ervaringsuitwisselingen. De vraag is of dit op de lange termijn de gewenste veranderingen teweegbrengt. Als de ‘omgeving’ van een medewerker niet verandert, dan zal een gedragsverandering van korte duur zijn. In deze blog pleit ik ervoor vooral ook het gedrag van managers onder de loep te nemen. Door hun gedragsmodus te veranderen van aansturen naar aanvuren, kan de verandering van medewerkers wel aan henzelf worden overgelaten.
Friesland Campina introduceerde in mei 2017 onder het label Vifit Sport drie nieuwe producten. Namelijk high protein drinks, -shakes en -bars. De basiskleur van de verpakkingen is donkerblauw en ziet er heel anders uit dan die van de traditionele Vifit-drinkyoghurt. Bij een eerste confrontatie denk je al gauw met een ander merk te maken te hebben dan het ‘oude vertrouwde’ Vifit-zuivelmerk. Maar niets is minder waar. Ik vraag me af wat de afwegingen van de marketeers van Friesland Campina zijn geweest om met dit merk deze stretch te maken?
Opmerkelijk nieuws uit Amerika: het hamburgerconcern McDonald’s gaat terug naar haar ‘roots’. Hamburgers dus! In de afgelopen tien jaar heeft het bedrijf sterk ingezet op het binnenhalen van nieuwe consumenten. Dit door middel van maaltijdsalades, snack wraps en zelfs havermout met fruit en rozijnen (‘undeniably delicious oatmeal’). De jacht naar nieuwe consumenten heeft het concern in de afgelopen jaren echter zo’n $ 500 miljoen aan omzetderving opgeleverd…
Byron Sharp heeft met zijn twee boeken ‘How brands grow’ (2010, 2016) veel stof doen opwaaien. Er is veel over geschreven in artikelen en blogs, waarbij auteurs vaak ongenuanceerd stelling nemen. Voor sommige marketeers is ‘How brands grow’ een geloof geworden. In twee blogs probeert Rik Riezebos zijn vinger achter de essentie van het gedachtengoed van Sharp te krijgen. Hij schuwt het daarbij niet om het op essentiële punten hartgrondig oneens met Byron Sharp te zijn. Deel I ging over positionering en segmentatie. En dit deel II gaat over de vraag hoe merken écht groeien!
Byron Sharp heeft met zijn twee boeken ‘How brands grow’ (2010, 2016) veel stof doen opwaaien. Er is veel over geschreven in artikelen en blogs, waarbij auteurs vaak ongenuanceerd stelling nemen. Voor sommige marketeers is ‘How brands grow’ een geloof geworden. In twee blogs probeert Rik Riezebos zijn vinger achter de essentie van het gedachtengoed van Sharp te krijgen. Hij schuwt het daarbij niet om het op essentiële punten hartgrondig oneens met Byron Sharp te zijn. Deel I gaat over positionering en segmentatie. En deel II gaat over hoe merken écht groeien!
Deze week riep het bedrijf Mars candybars terug van de merken Mars, Milky Way en Snickers. Een enorme recall, over 55 landen. Mars lijkt vooralsnog de recall voortvarend aan te pakken, maar er zijn ook wat vraagtekens bij te plaatsen. Waarom duurde het bijvoorbeeld twee weken voordat Mars actie ondernam? Hieronder een voorlopige reflectie van de hand van Rik Riezebos.
In het verleden zijn diverse automerken negatief in de publiciteit geraakt. Dat overkwam ook Volkswagen in 2015, met ‘dieselgate’. De discussie speelde zich vooral af in het reputatiedomein. Maar welke gevolgen heeft deze reputatieschade eigenlijk voor het merk? Wat kunnen we hierbij van andere cases leren? Ik denk dat het negatieve effect op het merk verwaarloosbaar is.
Soms hoor je signalen uit twee heel verschillende markten die op het eerste gezicht niets met elkaar te maken lijken te hebben. Zoals een retailer die aangaf dat grote merkformules à la V&D en HEMA niet meer van deze tijd zijn en dat retailing weer kleinschaliger wordt. En in een artikel over de biercategorie werd gesteld dat kleine merken speciaalbieren helemaal ‘hip & happening’ zijn. Is het toeval dat grote merken ‘uit’ zijn en kleine – indie – brands floreren? Rik Riezebos denkt van niet.
In de media is uitgebreid aandacht besteed aan de herintroductie van het merk Ranja (limonade). Ook Exota (frisdrank) en Tjolk (zuiveldrank) zijn opnieuw op de markt gebracht. Dit lijkt een slimme strategie; qua naamsbekendheid en sympathie heeft zo’n merk immers een voorsprong. Maar je kunt je afvragen of nostalgische motieven een voorspeller van succes zijn.
Welke organisatie heeft ze niet? Organisatiewaarden, klantwaarden, merkwaarden, kernwaarden, etc. Om wat voor waarden het ook gaat: meestal roepen ze een zekere ambivalentie op. Je weet dat je ze moet benoemen, maar ergens weet je ook dat ze niet praktisch genoeg zijn. Afschaffen dus? Ik denk van niet; het accent moet juist meer op de betekenis van een waarde liggen.
‘Vroeger’ konden wij in een college over positioneren nog vragen aan welk merk je dacht, bij het zien van een klok die ‘vier uur’ aangeeft. Het antwoord liet nooit snel op zich wachten: Cup-A-Soup! Je weet wel, van de campagne “Vier uur Cup-A-Soup. Dat zouden meer mensen moeten doen!”. Maar dat was vroeger. Want in 2008 is deze campagne gestopt, met alle gevolgen van dien…
Onlangs bezocht ik het Porsche-museum in Stuttgart. Een walhalla voor wie van auto’s houdt. Maar ook het gebouw is bijzonder omdat het is ontworpen door Delugan Meissl, het bureau dat ook het EYE filminstituut in Amsterdam ontwierp. En als je gelooft in de kracht van design moet je er zeker naartoe, al is het maar om dat ene bordje dat er aan de muur hangt…
In mei 2014 verzorgde Rik Riezebos een tweedaagse cursus merkenbeleid voor 15 brand managers in Mumbai, India. Het was de aftrap van een programma dat door Willem Woudenberg (Brand Dialogue) is geïnitieerd en tot stand kwam in samenwerking met de TU Delft en het Nederlands consulaat in Mumbai. Lees verder voor een korte impressie en bijzonderheden over merkenbeleid in India!