Negen vormen van co-creatie
In 2007 rondde Jaco van Zijll Langhout MBM een onderzoek af naar co-creatie. Bij co-creatie betrekt een organisatie haar klanten bij het ontwikkelen van nieuwe producten. Voorbeelden zijn Linux-software en de NS die reizigers betrok bij het kiezen van stoelen voor nieuwe Sprinter-treinen. Van Zijll Langhout onderscheidt op basis van zijn onderzoek negen vormen van co-creatie. Ook heeft hij in zijn onderzoek gekeken naar kritieke succesfactoren van co-creatie.
Jaco van Zijll Langhout heeft onderzoek naar verschillende vormen van cocreatie gedaan. Op basis daarvan onderscheidt hij negen types, die we hieronder op een rijtje zetten.
Vormen van cocreatie
- Media content/ user created content: het gaat hier om afnemers die media voorzien van tekst en beeld. Voorbeelden: zijn YouTube en Nu.nl.
- Ontwikkelingsprogramma’s waarbij gebruikers wordt gevraagd mee te denken, zoals het Virtual Lab van Audi (dit betreft een nieuw auto-entertainment systeem).
- Designwedstrijden, zoals de HEMA Ontwerpwedstrijd.
- Reclame: ontvangers zelf een reclame laten ontwerpen, zoals Converse filmpjes door aankomende regisseurs liet produceren.
- Communities, zoals LUGNET (Lego users groep network) en iPod Lounge.
- Mods: ‘gamers’ die computer aanpassen, zoals bij CounterStrike gebeurde.
- Open-source software, zoals bij Apache (webserver), Lunix en Mozilla.
- Review based: feedback van klanten op websites, zoals bij Amazon gebeurt, maar ook op dpreview.com.
- Customizing: merken die klanten de gelegenheid bieden een standaardproduct aan te passen, zoals Succes (agenda’s) en Postbank met Mijn Postbankpas.
Kritieke succesfactoren
Naast een inventarisatie van voorbeelden van cocreatie heeft Van Zijll Langhout ook gekeken naar kritieke succesfactoren. Vanuit aanbod-perspectief concludeert hij dat cocreatie een grotere kans van slagen heeft bij merken met een sterke outside-in visie. En dat cocreatie een grotere kans van slagen heeft bij productmerken die meer statusgevoelig zijn. Vanuit klantzijde is onder meer van belang dat een klant er daadwerkelijk behoefte aan heeft zijn wensen kenbaar te maken. En natuurlijk dat hij/zij vertrouwen in het cocreatieproces heeft.
Referentie(s)
Zijll Langhout, J. van (2007), Het merk gedemocratiseerd; de geschiktheid van consument en bedrijf voor co-creatie. MBM-scriptie, EURIB, Rotterdam.
Anderen bekeken ook
Cocreatie: laat stakeholders aan het woord
Maakt cocreatie bedrijven sympathieker?
