Niet iedereen wil het voor zichzelf toegeven, maar onze hersenen zijn lui! Een Amerikaanse neurowetenschapper berekende ooit dat onze hersenen over een energiestroom beschikken die vergelijkbaar is met een ouderwetse 40 watt lamp. Dit betekent dat onze hersenen over niet heel veel ‘verwerkingskracht’ beschikken, waardoor we bij niet goed gestructureerde informatie al gauw mentaal ‘afhaken’. Goed gestructureerde informatie leidt er daarentegen toe dat we deze beter en sneller kunnen verwerken; er is dan sprake van ‘processing fluency’. Je zou mogen verwachten dat elke aanbieder van informatie aanstuurt op processing fluency. Maar waarom is dan bijvoorbeeld het menu van Netflix zo onoverzichtelijk gestructureerd?

Stel, je bezoekt een duur restaurant en wil na afloop je ervaring online delen. Je vond het eten redelijk en de bediening goed. Via het platform Iens geef je daarom een redelijk positieve review. Het is echter goed mogelijk dat je via Facebook een ander, mogelijk minder positieve review geeft. Afhankelijk van de toehoorder is er een grote kans dat we op verschillende sociale kanalen onze ervaring op een andere manier delen. Maar waar ligt dat aan? En wat willen we eigenlijk bereiken met het online delen van onze ervaringen met anderen?

Marketeers willen voor hun merk graag ‘likes’ van consumenten die actief zijn op social media, zoals Facebook. Boodschappen die uit het netwerk komen, zijn immers aansprekender dan die vanuit de organisatie. Het lijkt dus verstandig om als marketeer je netwerk te activeren. Het is echter de vraag of deze strategie bruikbaar is voor alle soorten merken en organisaties.