Veel bedrijven hebben organisatiewaarden opgesteld om inhoud en richting aan hun interne cultuur te geven. Maar worden deze waarden ook door werknemers nageleefd? Drie onderzoekers hebben de waarden van bijna 700 bedrijven in kaart gebracht. En vervolgens hebben ze op Glassdoor – een site waarop werknemers reviews over hun bedrijf kunnen posten – gekeken in hoeverre deze reviews matchen met de gecommuniceerde waarden. De onderzoekers komen tot de schokkende conclusie dat er nauwelijks of geen verband is tussen de gecommuniceerde waarden en de reviews van werknemers op Glassdoor.

Bedrijven worden steeds meer verantwoordelijk gehouden voor hun impact op de samenleving. Met name als ze onverantwoord gedrag vertonen, is de kans groot dat ze op negatieve aandacht van de pers kunnen rekenen. Maar toch worden lang niet alle vormen van ‘corporate social irresponsibility’ door de pers opgepikt. Veel misstanden halen gewoonweg de media niet. Wat bepaalt eigenlijk of een misstap van een bedrijf een nieuwsitem wordt of niet? Twee onderzoekers gingen dit na en betrokken in hun zoektocht nadrukkelijk de rol van het merk.

Ingmar de Lange constateert dat veel marketeers bij merkbouwen het accent eggen op storytelling. Een goede story benadrukt de ‘why’ van het merk waarin vaak wordt teruggegrepen op de redenen waarom het merk ooit is opgericht. Op zich is dat natuurlijk allemaal heel erg belangrijk, maar als dat er toe leidt dat het accent verschuift van praten naar doen, zullen consumenten op een gegeven ogenblik een merk de rug toekeren. In deze blog zet Ingmar het belang van storydoing uiteen.

In 1917 werd Henry Ford door twee aandeelhouders van zijn bedrijf aangeklaagd. Ford had als visie dat bedrijven “al het mogelijke moeten doen, voor elke partij waarmee ze te maken hebben”. Hij wilde daarom de winst van het bedrijf investeren om de prijs van de auto’s te kunnen verlagen. Zo zou de auto voor iedereen betaalbaar worden. Geld verdienen was dus niet zijn hoofddoel, wat een zeer innovatieve gedachte was voor die tijd. Vandaag de dag zal deze gedachte niemand vreemd meer doen opkijken; er wordt zelfs van bedrijven verwacht dat ze sociaal betrokken zijn. Hoe gaat jouw organisatie eigenlijk om met maatschappelijke betrokkenheid?

Maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO) staat bij menig organisatie hoog op de agenda. Het kan een manier zijn om te laten zien dat je goed bezig bent met ondernemen, of dat je het hart op de juiste plaats hebt zitten. Maar je kan er ook foutjes mee willen wegpoetsen uit het verleden, toen je nog niet zo verantwoord bezig was. Een gunstig neveneffect van MVO kan zijn dat het je bedrijfsresultaat ten goede komt. De reden waarom je maatschappelijk verantwoord wilt ondernemen kan dus verschillen en daarmee ook het effect ervan op je bedrijfsresultaat.

Een organisatie kan er meervoudige identiteiten op nahouden. Soms kan dat knap lastig zijn, vooral als deze identiteiten een andere lading hebben. Balmer en Greyser hebben een model ontwikkeld – de AC2ID-test – dat je helpt deze identiteiten in kaart te brengen. Ook kun je het model gebruiken om ‘conflicten’ tussen identiteiten zichtbaar te maken en op te lossen. Als er geen alignment is tussen verschillende identiteiten, kan dat schade aan de organisatie berokkenen.

In online reviews delen mensen graag hun kennis over, en ervaringen met, een product of dienst. Dit kan de aankoopintentie van lezers van die reviews sterk beïnvloeden. Vaak worden die teksten ‘aangekleed’ met uitlatingen over de ‘expertise’ van de review-schrijver; tot op het opschepperige af. Waarom doen mensen dit? En in hoeverre helpt opscheppen over je eigen kennis en ervaring in reviews om iemand anders daadwerkelijk te overtuigen?

In de zomer van 2015 was “sorry” zeggen weer een actueel thema. Denk aan het hijskraan-ongeluk in Alphen aan den Rijn en het incident met Pieter Steinz bij de strandtent Parnassia. Twee voorbeelden waarbij organisaties hun excuses moesten maken. Drie auteurs hebben een ‘sorry-formule’ ontwikkeld, om organisaties te leren hoe ze moeten reageren op crisissituaties.

Bedrijven die maatschappelijk verantwoord ondernemen hoog in het vaandel hebben staan, verwachten daarmee hun reputatie en goodwill bij klanten te bevorderen. Daarmee doen ze zichzelf tekort, want de effecten van een consistent MVO-beleid reiken veel verder. In onderzoek is zelfs aangetoond dat MVO ook van invloed is op de manier waarop klanten de producten van een bedrijf beoordelen….

In april 2010 ontplofte BP’s boorplatform Deepwater Horizon in de Golf van Mexico. Elf mensen kwamen om het leven, het platform zonk naar de bodem van de zee en de olievlek die ontstond groeide uit tot de grootste milieuramp in de Amerikaanse maritieme geschiedenis. De aandelen BP kelderden, de publieke steun voor offshore olieboringen daalde en het toerisme in de regio Louisiana kreeg een flinke klap te verwerken. Onnodig te zeggen dat de reputatie van BP ernstig beschadigd was. Vreemd genoeg duurde dit alles maar kort.

Iedereen is het er wel over eens dat een verhaal kan helpen bij het overbrengen van een merkboodschap. Maar welke elementen van een verhaal zijn daarvoor het meest van belang? Taiwanese wetenschappers hebben daarom onderzocht wat de invloed is van authenticiteit, bondigheid, ommekeer en humor op het succes van een brand story. Zij hebben tevens gekeken of er verschillen zijn tussen producttypen.

Bedrijven met een goede reputatie presteren beter dan hun concurrenten, maar hoe zo’n reputatie kan worden opgebouwd is vaak niet duidelijk. Veel bedrijven geven bijvoorbeeld geld aan goede doelen of zijn druk met MVO. Het is echter de vraag of dergelijke activiteiten in de strategische keuzes van het bedrijf zijn verankerd. Als dit niet het geval is, leiden ze al gauw tot een minder consistente en daarmee ook minder geloofwaardige reputatie. Dowling en Moran presenteren een model dat weergeeft hoe je vanuit de strategie een reputatie kunt opbouwen.

In 2012 deed EURIB onderzoek naar de stand van zaken van het communicatiebeleid bij ggz-instellingen. Daarbij werd onder meer gelet op de vraag in hoeverre Communicatie in de directie geborgd is.

In 2011 deed EURIB onderzoek naar de stand van zaken van het communicatiebeleid bij ziekenhuizen. Daarbij werd onder meer gelet op de vraag in hoeverre communicatie en marketing in de directie geborgd zijn.

Het Organizational Identity Dynamics model van Hatch en Schultz bouwt voort op de gedachte van de sociaal psycholoog Mead; met zijn theorie over het proces hoe mensen hun identiteit ontwikkelen. Net als bij personen worden organisaties geconfronteerd met wat anderen van hen vinden. Organisatie-identiteit is een gradueel veranderend proces waarbij de conversatie plaatsvindt tussen de organisatiecultuur en het imago van de organisatie bij haar stakeholders.

R. Edward Freeman (1994) wordt beschouwd als de voorvechter en grondlegger van de (multi-) stakeholderbenadering. Hij pleitte er voor om bij het vaststellen van het ondernemingsbeleid naast stockholders (i.e. shareholders) ook stakeholders te betrekken. Michael Jay Polonsky heeft een stappenplan beschreven dat hierin voorziet. Het stappenplan is ontwikkeld om stakeholders en hun belangen in kaart te brengen.

Het is in onze cultuur gebruikelijk om excuses aan te bieden als er iets fout is gegaan. Ook CEO’s van bedrijven moeten nogal eens diep in het stof bijten. Zo bood Akio Toyoda in februari 2010 het Amerikaanse Congres zijn excuses aan, voor de vermeende problemen met diverse modellen van het merk Toyota. De vraag is of dergelijke verontschuldigingen wel het gewenste effect hebben. Onderzoek toont aan dat het maken van excuses vaak niet voldoende is om de band tussen de betrokken partijen volledig te herstellen.